Je kunt op drie manieren bronnen verwerken in je tekst:

- Citeren plus verwijzing naar de bron

 
- Parafraseren plus verwijzing naar de bron

 
- Verwijzing naar de bron zonder citaat of parafrase

Bij het verwerken van bronnen moet je eerlijk en nauwkeurig te werk gaan.

Eigenaarschap
Als je werk van een ander gebruikt, vermeld dan de precieze bron en de auteur. Vooruitgang in de wetenschap wordt zelden door één persoon behaald, maar is het product van velen die een naamsvermelding verdienen als hun bijdrage gebruikt wordt.

Controleerbaarheid

Je maakt gebruik van bronverwijzingen zodat anderen kunnen zien waar jij je werk op baseert. Zij moeten dezelfde informatie tot zich kunnen nemen, daarom gebruik je ook alleen gepubliceerde bronnen.

Parafraseren is het in je eigen woorden weergeven van een passage uit een publicatie. Je neemt de tekst dus niet letterlijk over, maar herschrijf deze. Je gebruikt inzichten of informatie van iemand anders, maar laat door het gebruik van eigen bewoordingen zien dat je deze informatie hebt begrepen en verwerkt in jouw verhaal. Zou je teksten van anderen alleen maar als citaten weergeven, dan wordt het een knip- en plakwerkstuk en dat is zeker niet de bedoeling.

Parafraseren doe je niet om teksten alleen 'mooier' te maken en zeker niet om te proberen te verhullen dat een tekst eigenlijk van iemand anders is. Ook na een geparafraseerde tekst volgt een bronverwijzing.

Een citaat is een letterlijk overgenomen passage uit een publicatie. Dit doe je als een formulering zo precies is dat hij zijn waarde verliest als er andere woorden voor worden gebruikt. Een tekst citeren doe je met aanhalingstekens en een bronverwijzing.

De manier waarop je bronverwijzingen maakt, is binnen de wetenschap aan strenge regels gebonden. Deze regels verschillen per vakgebied. Het maakt ook nog verschil hoe je een verwijzing opneemt in de literatuurlijst, in de tekst, in een voetnoot of in een eindnoot. Tijdens je opleiding leer je welke zgn. 'stijlen' van verwijsregels in jouw vakgebied gebruikelijk zijn.

Enkele voorbeelden van verwijsstijlen. Het betreft hier een tijdschriftartikel:

APA-stijl:

HAUCK, MARKUS. (November 01, 2009). Global warming and alternative causes of decline in arctic-alpine and boreal-montane lichens in North-Western Central Europe. Global Change Biology, 15, 11, 2653-2661.

Chicago-stijl:

HAUCK, MARKUS. 2009. "Global warming and alternative causes of decline in arctic-alpine and boreal-montane lichens in North-Western Central Europe". Global Change Biology. 15 (11): 2653-2661.

MLA-stijl:

HAUCK, MARKUS. "Global Warming and Alternative Causes of Decline in Arctic-Alpine and Boreal-Montane Lichens in North-Western Central Europe." Global Change Biology. 15.11 (2009): 2653-2661. Print.

Turabian:

HAUCK, MARKUS. 2009. "Global Warming and Alternative Causes of Decline in Arctic-Alpine and Boreal-Montane Lichens in North-Western Central Europe". Global Change Biology. 15, no. 11: 2653-2661.

De literatuur-, bronnen- of referentielijst is een opsomming van gebruikte informatiebronnen aan het einde van de tekst. In de wetenschap gelden strenge regels voor de opmaak van deze lijst. Verschillende vakgebieden hanteren verschillende stijlen (APA,  MLA,  Chicago,  Vancouver, Harvard).

Sommige citatiestijlen gebruiken geen bronnenlijst maar voetnoten om de bronbeschrijving in te plaatsen. Dat betekent dat er dan bronvermeldingen onderaan elke bladzijde staan i.p.v alleen aan het einde van de tekst.

Neem voor uitgebreide informatie over citeren en parafraseren een kijkje op de website van het Talencentrum